Parametry reologiczne a dostępność farmaceutyczna chlorowodorku morfiny z bezwodnych maści absorpcyjnychGrażyna Samczewska, Magdalena Piechota-Urbańska Zakład Farmacji Aptecznej, Katedra Farmacji Stosowanej, Uniwersytet Medyczny w Łodzi Streszczenie Wstęp. Morfina i jej sole są związkami trwałymi w stanie stałym, przechowywane bez dostępu wilgoci, natomiast pod wpływem wody i tlenu w niej rozpuszczonego łatwo ulegają rozkładowi. Alternatywnym rozpuszczalnikiem dla soli morfiny, w preparatach przeznaczonych do stosowania na skórę i błony śluzowe, może być propano-1,2-diol (glikol propylenowy). Cel. Celem pracy było zaprojektowanie receptury bezwodnych maści absorpcyjnych z chlorowodorkiem morfiny (CM), zbadanie ich pH, właściwości reologicznych oraz szybkości uwalniania analgetyku przez błonę półprzepuszczalną do wody. Materiały i metodyka. Badaniom poddano podłoża i maści o zmiennej zawartości wazeliny białej i bezwodnej lanoliny, natomiast o stałej zawartości glikolu propylenowego (podłoża) lub glikolowego roztworu chlorowodorku morfiny (maści). Rozsmarowywalność preparatów zbadano metodą ekstensometryczną. Metodą potencjometryczną zmierzono pH wytworzonych maści. Parametry lepkościowe wyznaczono przy użyciu reometru cyfrowego typu stożek-płytka. Badanie dostępności farmaceutycznej morfiny przeprowadzono metodą spektrofotometryczną. Wyniki. Wraz ze wzrostem zawartości procentowej lanoliny, zarówno w przypadku podłoży, jak i maści, obserwuje się wzrost pH, obniżenie liczby potliwości, rozsmarowywalności i lepkości. Dostępność farmaceutyczna CM była najwyższa z maści zawierającej 16% lanoliny. Słowa kluczowe: maści absorpcyjne bezwodne, chlorowodorek morfiny, glikol propylenowy, reologia, dostępność farmaceutyczna |