Transdermalny i liposomalny kwas hialuronowy w aspekcie bioresorbcji oraz skutecznościKatarzyna Kaliś Śląska Wyższa Szkoła Medyczna w Katowicach Streszczenie Kwas hialuronowy jest obecnie powszechnie stosowany w medycynie estetycznej. Wynika to z faktu, iż jest hipoalergiczny, posiada zdolność do wiązania wody oraz aktywnych form tlenu a także ułatwia penetrację składników odżywczych w preparatach wieloskładnikowych. Jest to jeden z najlepszych środków o działaniu nawilżającym i ochronnym. Istnieje możliwość podania kwasu hialuronowego podskórnie w formie iniekcji lub przezskórnie w postaci liposomów lub transdermalnie. Zawartość kwasu hialuronowego w preparacie kosmetycznym oraz ciężar cząsteczkowy są parametrami decydującymi o szybkości penetracji naskórka. Tylko niskocząsteczkowe frakcje kwasu hialuronowego są w stanie przeniknąć do stratum corneum. Problem tego biopolimeru tkwi w zbyt szybkiej bioresorbcji, zwłaszcza gdy wyizolowany jest z produktów naturalnych. Metody biotechnologiczne stosowane w celu poprawy stabilności kwasu hialuronowego w warunkach fizjologicznych zmieniają ciężar cząsteczkowy tego biopolimeru. Pojawia się kolejny problem związany z podażą kwasu hialuronowego do warstwy rogowej naskórka. W pracy przedstawiono nowoczesne technologie pozwalające zwiększyć penetrację oraz wydłużyć czas bioresorbcji kwasu hialuronowego, tym samym poprawić jej nawilżenie, elastyczność oraz wzmocnić barierę ochronną. Słowa kluczowe: biopolimer, bioresorbcja, działanie nawilżające, postać kosmetyku, system terapeutyczny |