patronat naukowy
Polskiego
Towarzystwa
Farmaceutycznego
poprzednie numery
wyszukiwanie artykułów





Copyright @ Pol J Cosmetol
 
ISSN 1731-0083
czwartek, 28.03.2024
PL EN
Strona główna |  Rada Redakcyjna |  Redakcja |  Prenumerata |  Info dla autorów |  Szkolnictwo |  Partnerzy
Pol J Cosmetol 2019, 22(1): 46-53pldodaj do koszyka

Kwas hialuronowy w rewitalizujących preparatach kosmetycznych


Marian M. Zgoda 1/, Izabela Zbylut 1/, Katarzyna Bujnicka 1/, Justyna Kołodziejska 2/, Sławomira Nowak 3/, Zbigniew Marczyński 4/

1/ Wyższa Szkoła Kosmetyki i Nauk o Zdrowiu w Łodzi
2/ Pracownia Kosmetyki Farmaceutycznej Zakład Technologii Postaci Leku Katedra Farmacji Stosowanej Uniwersytet Medyczny w Łodzi
3/ Katedra i Zakład Farmakognozji Uniwersytet Medyczny w Łodzi
4/ Zakład Farmacji Aptecznej Katedra Farmacji Stosowanej Uniwersytet Medyczny w Łodzi

Streszczenie
Wprowadzenie. Kremy kosmetyczne o strukturze hydrożelowej emulsji typu "HIPRE", które ze względu na obecność w składzie recepturowym kwasu hialuronowego nie tylko rewitalizują skórę, lecz także odżywiają cerę dojrzałą, zapewniając równowagę hydrolipidową skóry, w tym również charakteryzują się aktywnością naprawczą w stosunku do "stratum corneum".
Cel. Celem przeprowadzonych badań było określenie efektywności nawilżania i rewitalizacji skóry poprzez oznaczenie szybkości utraty wody i lotnych składowych oraz ocenę szybkości wymiany masy na granicy faz biologicznie aktywnych struktur w warunkach in vitro.
Materiał i metody. Materiał do badań stanowiły rynkowe preparaty typu: krem nawilżający z kwasem hialuronowym (30+), jaśmin w kremie przeciw zmarszczkom na dzień (50+), perłowy lifting - półtłusty krem przeciwzmarszczkowy na dzień/noc oraz krem HYDRO (nachtcreme). Zbadano metodą potencjometryczną aktywność jonu wodorowego w morfologicznej strukturze preparatów i po ich rozsmarowaniu na powierzchni skóry. Oszacowano kinetykę utraty wody i lotnych składowych, a także wyznaczono poprzez pomiary reologiczne liczbową wartość granicy płynięcia, która umożliwia oszacowania współczynnika dyfuzji dla struktur organicznych o współczynniku biodostępności równej jeden.
Wyniki. W morfologicznej strukturze hydrożelowych preparatów oznaczono zawartość wody i lotnych składowych i stwierdzono, że mimo wprowadzenia do składu recepturowego kwasu hialuronowego i hydrożelowych struktur wiążących wodę badane preparaty straciły 50-74% masy. Badania reologiczne umożliwiły wyznaczenie granicy płynięcia, która określa stan morfologicznej homogenności preparatów. Zmierzona aktywność jonu wodorowego w strukturze morfologicznej preparatu i na powierzchni po rozsmarowaniu nie są kompatybilne z fizjologicznym poziomem ale wskazuje, że w preparatach występuje niezdysocjowana forma kwasu hialuronowego.
Wnioski. Preparaty z kwasem hialuronowym tracą w układzie równowagowym wodę i lotne składowe 50-74% masy. Zmierzona aktywność jonu wodorowego i przewodnictwo elektryczne w morfologicznej strukturze preparatów wskazuje, że kwas hialuronowy w preparatach pozostaje w formie niezdysocjowanej o istotnie zmniejszonej zdolności hydratacyjnej. Recepturowy skład preparatów kosmetycznych i ich właściwości fizykochemiczne wskazują, że są one hydrożelowymi emulsjami typu "HIPRE" i charakteryzują się wysoką lepkością, która sprzyja nawodnieniu i rewitalizacji skóry.

Słowa kluczowe: kwas hialuronowy, kremy rewitalizujące, reologiczna granica płynięcia, szybkość utraty wody i lotnych składowych