patronat naukowy
Polskiego
Towarzystwa
Farmaceutycznego
poprzednie numery
wyszukiwanie artykułów





Copyright @ Pol J Cosmetol
 
ISSN 1731-0083
środa, 05.02.2025
PL EN
Strona główna |  Rada Redakcyjna |  Redakcja |  Prenumerata |  Info dla autorów |  Szkolnictwo |  Partnerzy
Pol J Cosmetol 2021, 24(4): 252-259pldodaj do koszyka

Analiza mikrobiomu skóry u pacjentów chorujących na łuszczycę zwykłą


Natalia Hoffman, Agnieszka Garncarczyk, Agnieszka Lubczyńska, Dominika Wcisło-Dziadecka

Katedra Kosmetologii, Zakład Kosmetologii, Wydział Nauk Farmaceutycznych w Sosnowcu, Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach

Streszczenie
Wprowadzenie. Łuszczyca to przewlekła zapalna choroba skóry o nawracającym przebiegu. Choroba ta występuje na podłożu genetycznym, środowiskowym, a także immunologicznym. Łuszczyca może rozwinąć się w każdym wieku, a w zależności od lokalizacji i przebiegu dzieli się ją na łuszczycę zwyczajną, krostkową, stawową, łuszczycę paznokci oraz erytrodemię łuszczycową. Natomiast najczęściej obserwuje się łuszczycę zwyczajną, która występuje głównie w obrębie owłosionej skóry głowy oraz w okolicy łokci i kolan. Leczenie tego schorzenia obejmuje terapię miejscową, ogólną oraz leczenie biologiczne. Metoda terapeutyczna powinna być tak dobrana, aby okresy remisji łuszczycy były jak najbardziej wydłużone, a efekty uboczne leczenia były znacząco zminimalizowane. Flora bakteryjna skóry, w której skład wchodzą mikroorganizmy wykazujące funkcję ochronną w stosunku do całego organizmu, charakteryzuje się specyficznym składem jakościowym i ilościowym w zależności od stanu skóry.
Cel. Celem pracy była analiza mikrobiomu zmian chorobowych u pacjentów chorujących na łuszczycę.
Materiał i metody. W niniejszym badaniu wzięło udział 24 pacjentów chorujących na łuszczycę. Od pacjentów wyizolowano próbki zmian łuszczycowych, a następnie poddano je badaniu bakteriologicznemu oraz mykologicznemu.
Wyniki. Z analizy zebranego materiału wynika, że w zmianach łuszczycowych 95,8% pacjentów obecne są koagulazo-ujemne bakterie Staphylococcus. Z kolei, badanie mykologiczne przeprowadzone z wykorzystaniem preparatu bezpośredniego dowiodło, że zmiany chorobowe wszystkich pacjentów są wolne od dermatofitów, natomiast w przypadku badania z wykorzystaniem hodowli, zmiany łuszczycowe jednego pacjenta były zasiedlane przez grzyby pleśniowe Cladosporium.
Wnioski. Badania wykazały, iż mikrobiom zmian łuszczycowych jest zależny od rodzaju terapii miejscowej i ogólnej skierowanej przeciwko łuszczycy.

Słowa kluczowe: łuszczyca, mikrobiom