Lampa Wooda w diagnostyce skóry zdrowej i zmienionej chorobowoKlaudia Mazurek 1/, Aleksandra Olejarz 2/, Ewa Pierzchała 1/ 1/ Zakład Medycyny Estetycznej Katedry Kosmetologii, Wydział Nauk Farmaceutycznych w Sosnowcu, Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach 2/ absolwentka kierunku kosmetologia I stopnia, Wydział Nauk Farmaceutycznych w Sosnowcu, Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach Streszczenie Fundamentalne znaczenie w pracy kosmetologa odgrywa wywiad z pacjentem oraz wnikliwa ocena jego stanu skóry, a także wykluczenie ewentualnych dermatoz. Stworzona w 1903 r. lampa Wooda zaliczana jest do podstawowych urządzeń diagnostycznych stosowanych w dermatologii. Coraz powszechniej wykorzystywana jest także w kosmetologii i medycynie estetycznej. Lampa Wooda emituje światło o długości fali od 320 nm do 400 nm. Promieniowanie UV generowane jest przez wysokociśnieniowy łuk rtęciowy, zaś zastosowany filtr (tzw. filtr Wooda) złożony z krzemianu baru z dodatkiem 9% tlenku niklu, jest nieprzepuszczalny dla całego widma światła z wyjątkiem fal z zakresu 320-400 nm, z pikiem na poziomie 365 nm. Obserwowana w badaniu lampą Wooda fluorescencja jest konsekwencją pochłonięcia przez tkankę światła wytwarzanego przez urządzenie i emitowania promieniowania o większej długości fali. Lampa Wooda umożliwia ocenę odwodnienia skóry oraz identyfikację zaburzeń w płaszczu hydrolipidowym. Wykorzystywana jest do określenia typu cery. Stanowi podstawowe narzędzie w diagnostyce melasmy czy bielactwa nabytego. Ponadto, na podstawie barwy fluorescencji, umożliwia różnicowanie chorób bakteryjnych i grzybiczych. Badanie lampą Wooda nie wymaga szczególnego przygotowania, a co ważne jest całkowicie bezbolesne i bezpieczne zarówno dla pacjenta, jak i dla operatora. Prawidłowa diagnostyka skóry umożliwia opracowanie spersonalizowanego planu pielęgnacyjnego, ściśle odpowiadającego potrzebom konkretnego pacjenta. Słowa kluczowe: diagnostyka skóry, fluorescencja, lampa Wooda |