patronat naukowy
Polskiego
Towarzystwa
Farmaceutycznego
poprzednie numery
wyszukiwanie artykułów





Copyright @ Pol J Cosmetol
 
ISSN 1731-0083
środa, 05.02.2025
PL EN
Strona główna |  Rada Redakcyjna |  Redakcja |  Prenumerata |  Info dla autorów |  Szkolnictwo |  Partnerzy
Pol J Cosmetol 2014, 17(1): 39-42pldodaj do koszyka

Wpływ proporcji ciała na ocenę atrakcyjności u kobiet


Bogusław Antoszewski 1/, Edward Lewandowicz 1/, Sylwia Kurek 2/, Anna Kasielska-Trojan 1/

1/ Klinika Chirurgii Plastycznej, Rekonstrukcyjnej i Estetycznej II Katedry Chirurgii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi
2/ Magistrantka Kliniki Chirurgii Plastycznej, Rekonstrukcyjnej i Estetycznej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi

Streszczenie
Wprowadzenie. Atrakcyjność jest cechą postrzeganą intuicyjnie i nie jest możliwa jej ocena parametryczna. Jednak mimo trudności metodologicznych, ze względu na konsekwencje społeczne i interpersonalne, badania nad tym zagadnieniem są coraz częściej podejmowane w pracach naukowych.
Cel. Celem pracy jest analiza proporcji ciała kobiet w zależności od oceny ich atrakcyjności.
Materiał i metoda. Pomiary antropometryczne wykonano wśród 50 zdrowych kobiet, w wieku od 20 do 35 lat. U wszystkich osób wykonano następujące pomiary: obwód klatki piersiowej, talii, bioder, długości kończyny górnej i dolnej, szerokość ramion oraz wysokość i masa ciała. Dodatkowo badanym kobietom wykonano standaryzowaną dokumentację fotograficzną, którą zaprezentowano panelowi oceniającemu. Zespół dokonał analizy sylwetki każdej z kobiet i określił jej atrakcyjność w skali od 1 (nieatrakcyjne) do 10 (najbardziej atrakcyjne). Na podstawie średniej z ocen sylwetki sklasyfikowano do jednej z trzech grup: atrakcyjnych, przeciętnych i nieatrakcyjnych.
Wyniki. Wysokość ciała nie różniła się istotnie między kobietami zakwalifikowanymi do określonych grup (p>0,05). Kobiety o sylwetkach ocenionych jako atrakcyjne i przeciętne charakteryzowały się podobnymi masami ciała, natomiast nieatrakcyjne posiadały istotnie większą wartość masy ciała, w porównaniu do pozostałych dwóch grup (p<0,05). Podobne zależności zaobserwowano w odniesieniu do wskaźnika BMI.
Wnioski. Uzyskane wyniki mogą sugerować, że w badanej populacji głównym wyznacznikiem atrakcyjności sylwetki kobiet jest szczupła budowa ciała. Świadczą o tym przede wszystkim zróżnicowanie wskaźnika BMI oraz masy ciała i obwodów w poszczególnych grupach. Proporcje sylwetki okazały się nieistotne dla oceny atrakcyjności.

Słowa kluczowe: atrakcyjność, budowa ciała, antropometria