Budleja Davida - charakterystyka, właściwości, zastosowanieMarta A. Dąbrowska, Izabela Nowak Pracownia Chemii Stosowanej, Wydział Chemii, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Streszczenie Budleja Davida to jeden z gatunków licznego rodzaju Buddleja, powszechnie wykorzystywany jako roślina ozdobna o szerokim wachlarzu odmian kolorystycznych. Spotykany także pod innymi nazwami zwyczajowymi: "motyli krzew" lub "letni bez". Przeprowadzane na przestrzeni lat analizy fitochemiczne surowca umożliwiły określenie obecności związków biologicznie czynnych, determinujących jego właściwości farmakologiczne oraz kosmetyczne. Monoterpeny irydoidowe (aukubina, katalpol) oraz flawonoidy (szczególnie linaryna) wpływają na przyspieszanie procesów gojenia ran poprzez synergistyczne działanie przeciwzapalne oraz antyoksydacyjne. Z kolei substancje z grupy diterpenów (budlejon, maytenon), a przede wszystkim seskwiterpen - budledyna A wykazują właściwości przeciwdrobnoustrojowe, z naciskiem na działanie grzybobójcze w stosunku do grzybów glebowych oraz dermatofitowych. Kluczowym związkiem jest jeden z glikozydów fenylopropanoidowych - werbaskozyd. Wykazuje działanie przeciwbakteryjne, działa wysoce antyoksydacyjnie oraz redukuje stany zapalne. Znajduje zastosowanie w terapii chorób neurodegradacyjnych, takich jak choroba Parkinsona. Ponadto posiada zdolności do ochrony DNA keratynocytów skóry przed stresem oksydacyjnym, indukowanym pod wpływem promieniowania UV. Potencjał tkwi również w luteolinie - flawonoidzie, na który wskazuje się jako na potencjalny środek wspomagający terapię nowotworów żołądka i piersi. Słowa kluczowe: Buddleja davidii, motyli krzew, budledyna A, werbaskozyd, linaryna, luteolina |