wyszukiwanie artykułów
Copyright @ Pol J Cosmetol
Pol J Cosmetol 2018, 21(2): 150-153pl  Niebezpieczny problem w łóżku - pluskwa domowaAgata Kaźmierczak 1/, Klaudia Simka 2/, Dominika Wcisło-Dziadecka 3/ 1/ Zakład Nutrigenomiki i Bromatologii Katedry Biologii Molekularnej, Wydział Farmaceutyczny z Oddziałem Medycyny Laboratoryjnej, Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach 2/ Katedra i Oddział Kliniczny Chorób Wewnętrznych, Wydział Zdrowia Publicznego, Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach 3/ Zakład Badań Strukturalnych Skóry, Katedra Kosmetologii, Wydział Farmaceutyczny z Oddziałem Medycyny Laboratoryjnej, Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach Streszczenie Pluskwa domowa (Cimex lectularius) jest zewnętrznym i czasowym pasożytem. Ciało pluskwy jest silnie spłaszczone o niewielkich rozmiarach. Jej aktywność obserwuje się w porze nocnej, głównie w pomieszczeniach mieszkalnych, w materacach, szczelinach podłogowych itp. Głównym źródłem pożywienia jest krew ludzka oraz zwierzęca, w związku z czym narząd gębowy pluskwy jest kłująco-ssący. W ostatnim czasie odnotowuje się wzrost pogryzień przez pluskwy na skutek rozwoju turystyki oraz uodpornienia się pasożyta. Zmiany te występują grupowo, układają się natomiast liniowo. Pogryzienia nie są bolesne, a głównymi objawami są grudki, pęcherze oraz bąble pokrzywkowe. Zmiany mają charakter alergiczny. Podstawą diagnostyki jest wywiad z pacjentem, jak również stwierdzenie obecności pluskwy w pomieszczeniach (ślady odchodów). Podstawą terapii leczniczej są kortykosteroidy stosowane przez okres 2 tygodni. Należy również pamiętać o zastosowaniu preparatów insektobójczych w pomieszczeniach gdzie stwierdzono obecność pluskwy. Poniższa praca ma charakter przeglądowy, przedstawiająca ogólną charakterystykę pluskiew, czynniki ryzyka pogryzień, najczęstsze objawy oraz metody terapeutyczne. Słowa kluczowe: pluskwa domowa, pasożyt, pogryzienie |