Trądzik pospolity. Część I. Działania profilaktyczne oraz naturalne możliwości łagodzenia dermatozyHalina Bojarowicz 1/, Karolina Kulka 2/, Jerzy Krysiński 1/ 1/ Katedra Technologii Postaci Leku, Collegium Medicum im. Ludwika Rydygiera w Bydgoszczy Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu 2/ absolwentka Wydziału Farmaceutycznego, Collegium Medicum im. Ludwika Rydygiera w Bydgoszczy Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu Streszczenie Trądzik pospolity należy do najczęściej występujących chorób skóry. Najwięcej przypadków acne vulgaris rozpoznaje się w wieku dojrzewania, ale istnieją przypadki utrzymywania się zmian trądzikowych u osób w wieku powyżej 40 lat. Dermatoza ta dotyka nawet 9,4% całej populacji w różnych okresach życia, co świadczy o skali problemu. Trądzik pospolity manifestuje się występowaniem na skórze charakterystycznych wykwitów. Etiopatogeneza schorzenia jest złożona i obejmuje czynniki endogenne i egzogenne. Osoby dotknięte trądzikiem często odczuwają wewnętrzny dyskomfort. Z tego względu jest to choroba skóry, która nie tylko stanowi defekt kosmetyczny, ale ma wymiar psychospołeczny. Działania profilaktyczne, obejmujące odpowiednią dietę, higienę i pielęgnację skóry oraz ograniczanie stresu, mogą być skuteczne, a osoby dotknięte tą chorobą mają realny wpływ na jej przebieg i stan skóry. Celem pracy jest przedstawienie wpływu niektórych czynników egzogennych na przebieg trądziku pospolitego i zwrócenie uwagi na skuteczność działań profilaktycznych. Słowa kluczowe: trądzik pospolity, profilaktyka, czynniki egzogenne, dieta, pokrzywa zwyczajna, stres |