Wpływ glikolowego wyciągu z arniki na parametry reologiczne i dostępność farmaceutyczną chlorowodorku morfiny z bezwodnych maści absorpcyjnychGrażyna Samczewska, Magdalena Piechota-Urbańska Zakład Farmacji Aptecznej, Katedra Farmacji Stosowanej, Uniwersytet Medyczny w Łodzi Streszczenie Wstęp. Od maści aplikowanych na bolesne rany oczekuje się nie tylko działania przeciwbólowego, lecz również przeciwzapalnego i przyspieszającego proces gojenia. Z powodu niezadowalającej trwałości maści z wodnym roztworem chlorowodorku morfiny (CM), sporządzono maści bezwodne, w których rozpuszczalnikiem soli morfiny i substancji czynnych wchodzących w skład ziela arniki był glikol propylenowy (propano-1,2-diol). Cel. Celem pracy było zbadanie wpływu glikolowego wyciągu z arniki (WA) na parametry reologiczne, pH wytworzonych według własnej receptury maści oraz na dostępność farmaceutyczną chlorowodorku morfiny (CM). Materiały i metodyka. Badaniom poddano dwie serie maści (MC i MCW) o zmiennej zawartości lanoliny bezwodnej, natomiast o stałej zawartości glikolowego roztworu chlorowodorku morfiny (CM) i glikolowego wyciągu z arniki (WA). Rozsmarowywalność preparatów zbadano metodą ekstensometryczną. Metodą potencjometryczną zmierzono pH wytworzonych maści. Parametry lepkościowe wyznaczono przy użyciu reometru cyfrowego typu stożek-płytka. Badanie dostępności farmaceutycznej morfiny przeprowadzono metodą spektrofotometryczną. Wyniki. Glikolowy wyciąg z arniki (WA) spowodował niemal dwukrotny wzrost dostępności farmaceutycznej chlorowodorku morfiny (CM). Na proces uwalniania CM wywarła także zawartość procentowa lanoliny. Spośród przebadanych maści proces dyfuzji przebiegał najefektywniej przy 16% udziałe lanoliny. Słowa kluczowe: maści, chlorowodorek morfiny, glikolowy wyciąg z arniki, reologia, dostępność farmaceutyczna |