Aplikacyjne aspekty wybranych polioz zawierających pochodne glukozyWacława Marcoin, Zofia Dzierżewicz Wydział Ochrony Zdrowia, Śląska Wyższa Szkoła Medyczna w Katowicach Streszczenie W ostatnich latach obserwuje się coraz większe zainteresowanie badaniem struktury oraz właściwości naturalnych egzogennych antyoksydantów, jako substancji fizjologicznie aktywnych. W związku z powyższym wzrosła liczba badań dotyczących izolowania i badania właściwości aktywnych biologicznie polioz (polisacharydów) pochodzenia zwierzęcego oraz roślinnego. Badania skuteczności terapeutycznej i profilaktycznej chityny oraz jej pochodnych wykazały, że związki wielkocząsteczkowe, poliozy (polisacharydy) pochodzenia naturalnego mają znaczenie m.in. w medycynie, farmacji i kosmetologii. W artykule przedstawiono przegląd literaturowy zastosowania chityny i jej pochodnych w aspekcie ich właściwości. Chitozan jest główną pochodną chityny otrzymaną przez częściową lub całkowitą deacetylację chityny, która jest elementem strukturalnym pancerza skorupiaków morskich (takich jak kraby, krewetki) i owadów oraz ścian komórkowych grzybów, drożdży, pleśni. Jednym z parametrów charakteryzujących chitozan jest stopień deacetylacji. Szersze spectrum zastosowań chitozanu uzyskuje się poprzez jego modyfikacje fizykochemiczne i chemiczne. W wyniku modyfikacji fizykochemicznej można otrzymać chitosan mikrokrystaliczny o specyficznych właściwościach (biodegradowalność, biokompatybilność, zdolność tworzenia błon polimerowych). Chitosan jest biopolimerem o szczególnych cechach, które predysponują go do różnych zastosowań. Słowa kluczowe: poliozy, chityna, chitozan, właściwości, zastosowanie |